Met de trein door de Eifel: De Oleftalbahn. Dit prachtige spoorwegtraject ligt in Duitsland, in het noorden van de Eifel. Hier kun je met een historische trein een prachtige rit maken door het betoverende Eifel landschap.
De Oleftalbahn is een oud spoorwegtraject dat loopt van Kall naar Hellentahl. De lengte van de spoorbaan is 17,8 kilometer en voert door de mooie natuur van de Eifel en de dalen van de Olef en de Urft. De Oleftalbahn staat onder bescherming en is een officieel beschermgoed geworden.
Over de Oleftalbahn wordt gereden met een oude ” Schienenbus ” een soort van bus op rails. Deze treinen werden door Man (bekend van de vrachtwagens) gebouwd in de jaren 50 en 60 en veelal verkocht aan kleine private spoorwegtrajecten.
Een rit met Oleftalbahn is een prachtige ervaring. En het is heel anders dan zomaar een ritje met de trein. Deze trein rijdt door een schitterend gebied en onderweg heb je rustig de tijd om prachtig te kunnen kijken en te genieten van het uitzicht.
Of je nu onderweg bent om te wandelen, te fietsen of bezienswaardigheden te gaan bekijken, een rit met de Oleftalbahn is een belevenis op zich. En een absolute aanrader om gewoon eens een rit te maken met deze trein.
De route van de Oleftalbahn.
De Oleftalbahn vertrekt vanuit Kall, waar de spoorbaan een aansluiting heeft op de bekende Eifelbahn. De 17,8 kilometer lange route voert door de plaatsen Anstois, Mauel, Gemünd, door de Gemünder tunnel met een lengte van 130 meter.
Vervolgens gaat de trein van Nierfeld naar het dorpje Olef. Midden in het dorp Olef kruist de Oleftalbahn een gewone spoorlijn. Deze situatie is uniek en ook de de enige plaats in Duitsland waar spoorbanen op een dergelijke manier kruisen.
De Oleftalbahn vervolgt zijn route richting Schleiden en de Schleidener Bahnhof. Het stationsgebouw is hier niet meer.
Hier werd vroeger materiaal aangevoerd voor Ordensburg Vogelsang. Een opleidingskamp van de duitse SS voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ordensburg Volgelsang is ook een interessante bezienswaardigheid en een bezoek waard.
Tot slot rijdt de trein via Oberhausen naar het eindpunt in Hellentahl.
De gescheidenis van de Oleftalbahn.
De bouw van de spoorbaan is begonnen in 1881 en in 1884 werd de spoorweg in gebruik genomen. Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog in 1945 werd de spoorweg gedeeltelijk verwoest maar in 1948 alweer in gebruik genomen.
De jaren daarna werd de spoorweg voor diverse doelen gebruikt. In 2006 werd de Oleftalbahn in gebruik genomen voor toerische trein ritten. In 2012 werd de Oleftalbahn een beschermgoed.
Een trein rit maken met de Oleftalbahn is een absolute aanrader. Niet alleen is het soort trein en de spoorweg uniek maar ook het gebied waar doorgereden wordt is prachtig en zeker vanuit een trein is het genieten van prachtige uitzichten.
Zoals we al eerder aangaven is de omgeving waarin het traject loopt prachtig voor wandelingen en fietstochten en bovendien mogen fietsen gratis mee in de trein.
Praktische informatie:
- Traject: Oleftalbahn, start: Kall en eindpunt: Hellentahl
- Geopend: medio mei tot 1 november. Zie voor reisplanner de website van Oleftalbahn (link hieronder)
- Prijzen: Vanaf € 2,50 Diverse zones en mogelijkheden. Zie website van Oleftalbahn (link hieronder)
- Meer informatie: Zoals actuele opening, reisplanner en prijzen: zie website Oleftalbahn.
Nog een leuke treinrit door de Eifel maken? Kijk eens bij ons artikel: De Vulkan-Express, Brohltalbahn. Met de trein door het vulkaanlandschap.
Ook interessant om te lezen:
A. Rombouts zegt
Dit gebied ken ik vanaf mijn 16e. Na de middelbare school met enkele kameraden op vakantie naar Heimbach. Inderdaad met een railbus. Vanaf Aken naar eindpunt Heimbach. Prachtige rit met uitzicht op de spoorbaan. In een tentje op een camping bovenop een heuvel nabij het stadje. Na het avondeten de heuvel af naar Heimbach en daar met de plaatselijke schonen biertjes drinken en zo. Dan zo’n beetje op onze knietjes terug naar de camping. De contacten met de meiden waren goed. We hadden Duits in ons examenpakket! Door de camping stroomde (stroomt) het riviertje “De Ruhr”. Ijskoud water!
Dan in de loop van de dag weer richting Heimbach. Enkele jaren later op de eerste lesdag van de Politieschool trof ik….een Nederlands meisje, die daar enige tijd omgang
heeft gehad met 1 van de kameraden. Later nog diverse keren in die omgeving geweest.
Toen ook genoten van het landschap/omgeving. Op die 1e vakantie heeft het “genieten” zich beperkt tot de Duitse meiden, waarvan eentje de dochter van een cafe-houder was.
Het nuttige met het aangename dus. Maar wel prachtige herinneringen en nog steeds hebben die een speciaal plaatsje in mijn hart.