Op een half uur rijden, ten oosten van Monschau, ligt in het Nationalpark Eifel, Ordensburg Vogelsang. Dit is een voormalig opleidingskamp van de SS. Nu een bekende bezienswaardigheid.
Na de Tweede Wereldoorlog werd het terrein gebruikt als oefengebied door britse en belgische militairen. In 2006 werd het monumentale complex opengesteld voor het publiek.
De burcht is gebouwd tussen 1934 en 1936 naar een ontwerp van de architect Clemens Klotz.
Het complex ligt in het prachtige natuurgebied van het Nationalpark Eifel. Op het complex kun je uren rondlopen maar dient ook als uitgangspunt voor vele wandeltochten. Maar eerst geven we een stukje geschiedenis.
De geschiedenis van Ordensburg Vogelsang ip.
Het complex Vogelsang werd tussen 1934 en 1936 gebouwd in opdracht van de nationaalsocialisten. Hier moesten de toekomstige politieke, leidinggevende krachten worden opgeleid.
Tot 1939 zijn er o.a. ca vijfhonderd SS’ers opgeleid. Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog kwam het programma hier enigszins stil te liggen en werd het complex in gebruik genomen als kazerne van de Wehrmacht.
In 1945 werd Vogelsang bezet door het Amerikaanse leger. In 1946 werd het complex een oefenplaats voor de Britten. In 1950 is het geheel overgegaan naar Belgische militairen. En vanaf 1955 was het een NATO troepenoefenplaats onder belgische supervisie.
In 2005 vond teruggave plaats aan Duitsland en werd het geheel onderdeel van het Nationalpark Eifel. Sinds 2006 is het complex opengesteld voor bezoekers.
Vogelsang ip; veel bezienswaardigheden, architectuur en gebouwen in een prachtige omgeving.
Je kunt op eigen gelegenheid of onder begeleiding het hele complex bekijken. Er worden in diverse talen rondleidingen gegeven.
Bekijk monumentale, indrukwekkende gebouwen. Proef de geschiedenis en de beklemmende sfeer van het “duistere” verleden van het opleidingsinstituut.
Er zijn zowel vaste als wisselende tentoonstellingen te bezoeken. Ook is op het complex het Rode Kruis Museum gevestigd.
Prachtige, onder architectuur, gebouwde gebouwen en pleinen. Adembenemende uitzichten en vergezichten, zo kijk je uit over de prachtige Urftsee. Prachtige natuur, het is er allemaal!
Op het complex is een informatiepunt waar je alle info kan krijgen over Vogelsang en de geschiedenis. Van hieruit worden ook de rondleidingen gegeven (in verschillende talen). Maar zoals eerder genoemd kun je ook op eigen gelegenheid het terrein verkennen.
Op het terrein van Vogelsang is ook de sterrenwacht van het Nationaal Park Eifel gevestigd; Het Sternenpark National Park Eifel.
In september 2016 is kamp Vogelsang grondig verbouwd en gerenoveerd. Er is een groot nieuw bezoekerscentrum met shop gekomen waar alle informatie kan worden verkregen.
Op het terrein is ook een zwembad gekomen. Voor de openingstijden en toegangsprijzen kun je kijken op de website van Schwimm und Sportverein Vogelsang.
In de nieuwe winkel kunnen boeken en streekprodukten worden aangeschaft.
Wandelen rondom Vogelsang.
Ook kun je Vogelsang als uitgangspunt gebruiken voor prachtige wandeltochten in het Nationalpark, over de hoogvlakte van Dreiborn.
Een aanrader om te combineren bij een bezoek aan vogelzang is het spookdorp Wollseifen. En het spookdorp Wollseifen is goed en snel te voet te bereiken vanuit het complex. Dus heb je tijd over neem er zeker even een kijkje.
Nog een aanrader is de Wilde Weg in de Wilder Kermeter. Alle informatie vind je hier: Wandelroute voor mensen met een beperking. De Wilde Weg in het Nationaal Park Eifel.
Voor een wandelkaart van het gebied rondom Vogelsang, het National Park Eifel, de Dreiborner Hochfläche en Wollseifen het spookdorp kijk hier: Wandelkaart gebied Vogelsang.
TIP: Rondom Vogelsang, in het Nationaal Park Eifel, is er de mogelijkheid om (legaal) te gaan wildkamperen. Lees er alles over in ons artikel: Wildkamperen en trekking in de Eifel. De ultieme natuurbelevenis.
Algemene informatie Vogelsang ip:
- Op het terrein van het complex is tevens een restaurant aanwezig waar je iets kan eten en drinken. Het restaurant is gevestigd aan het Adlerhof en is dagelijks geopend van 10.00 – 17.00 uur. In de periode november – februari tot 16.00 uur en naar bezoekers aanbod.
- Vogelsang ip (het terrein en complex) is dagelijks geopend. Tijdens de zomertijd van 8.00 – 20.00 uur en tijdens de wintertijd van 10.00 – 17.30 uur.
- Entree is gratis en parkeren op de centrale parkeerplaats kost € 5,- per auto.
Routebeschrijving:
- Auto: B 266 vanuit de richting Einruhr of Gemünd; invoer in navigatiesysteem:
53937 Morsbach, Einruhrer Straße. Het parkeertarief voor de centrale bezoekersparkeerplaats is: € 6,- per voertuig.
Gratis parken: Parkplatz Walberdorf B266, 53937 Schleiden (iets buiten het complex, bij rotonde tegenover de ingang).
- Openbaar vervoer: Er zijn dagelijkse regionale busverbindingen naar de halte „Vogelsang Parkplatz“ vanaf het station Kall met de nationaal park-shuttle SB 82 (in het weekend en op feestdagen elk uur), met de wildernislijn 63 in het weekend en op feestdagen vanaf Simmerath en op zon- en feestdagen vanuit Gemünd, dagelijkse busverbinding Aken-Vogelsang (lijn SB 63) en terug.
Meer informatie over Vogelsang ip kun je hier op de website van Vogelsang vinden. Of download daar ook de FLYER In vogelvlucht.pdf , met informatie over alle activiteiten op het complex.
Overnachten in de buurt van Vogelsang:
De (directe) omgeving is een prachtig uitgangspunt voor mooie bezienswaardigheden, wandelingen of fietstochten. Een aanrader dus om hier je vakantie door te brengen of voor een weekendje weg.
Wil je hier in de buurt of elders in de Eifel een andere leuke vakantieaccommodatie huren? Kijk dan ook eens bij onze selectie van Vakantiehuizen en vakantie aanbiedingen in Duitsland, de Eifel.
Zoek je een camping in de buurt kijk dan eens bij: Campings in de Eifel.
Camperplaats.
Voor campers is er tevens een camperplaats op het terrein van Vogelsang. Een prachtige camperplaats midden in de natuur van het Nationaal Park Eifel met grandioos uitzicht.
Je kan hier voor een dag staan zonder overnachting of uiteraard met (meerdere) overnachtingen.
De camperplaats is een aanrader! Wanneer je een aantal dagen blijft kun je Vogelsang, Wollseifen en een aantal mooie wandel- of fietsroutes gaan doen.
Je kan de cp oprijden en een plekje uitzoeken. Er komt vanzelf iemand bij je langs voor de betaling. De kosten zijn ongeveer € 12,- per nacht. Er is geen stroom maar je kan wel water innemen, grijswater lozen en het toilet legen.
Adres: Camperplaats Vogelsang, Vogelsang 40, 53937 Schleiden.
TIP. Zie voor meer camperplaatsen in de buurt en in de Eifel: Camperplaatsen in de Eifel. Met de camper door Duitsland.
Vogelsang een aanrader om te gaan bekijken.
Wanneer je in de Eifel bent is Vogelsang ip een absolute aanrader om te gaan bekijken. De geschiedenis, de indrukwekkende gebouwen, het terrein en de omgeving maken dit tot een zeer interessante en indrukwekkende bezienswaardigheid.
Leestip! De Ludendorff brug in Remagen: Een Historisch Juweel in de Eifel
Inderdaad de moeite waard. Op zondag rond 14:15 is er ook een Nederlandstalige rondleidng met Jean-Marie die ontzettend veel weet te vertellen. Inmiddels is het parkeertarief €4.
Graag de mogelijkheid om met senioren plus 60 vogelsng te bezoeken is dit mogelijk en wat kan er bezocht worden
Voor informatie / afspraak m.b.t. bezoek (met een groep) aan Vogelsang kunt u het beste contact opnemen met henzelf. Zij kunnen u dan precies vertellen wat de mogelijkheden zijn en wat er bezichtigd kan worden. Verder kunt u een afspraak maken voor een rondleiding. De link naar Vogelsang IP staat boven in het artikel.
12 .02.2017. We zijn er een aantal jaren geleden geweest maar hebben ons toe n niet voldoende de tijd genomen om er goed rond te kijken. Wellicht hoop ik er toch nog eens te komen..
Je kunt het terrein oprijden tot aan de centrale parkeerplaats. Als je binnen een half uur weer door de slagboom gaat, kost het niets, maar… dan heb je ook weinig gezien. Voor ons (als toevallige passant) genoeg om (zonder eerst te weten wat het was) echt verbaasd rond te rijden. Het gaf een beklemmend gevoel alsof het een concentratiekamp was en pas toen ik aan het eind van de parkeerplaats stond en eens ben gaan Googlen waar ik in vredesnaam (!) was, kwam ik erachter.
Genoeg reden om zo snel mogelijk weer terug te gaan en door te rijden naar andere mooie bestemmingen.
Ik heb veel met de oorlog. Ben zelfs naar Polen gereden om enkel Auschwitz te bezoeken, maar wat een vervelend gevoel had ik hier.
Kan ik goed snappen. Wij stapten uit de auto en liepen tien meter. Keken elkaar aan en zo snel mogelijk weer wegwezen. Ook wij zij in Auschwitz en veel andere plekken geweest. Maar hier nooit weer!
Ik ben er als dienstplichtig soldaat geweest in de winter van 1976/77. In het weekend sliepen we in die vreselijke gebouwen, waarvan iets lugubers uit ging. Ik voelde mij daar ook niet op mijn gemak. Temeer omdat ons werd verteld dat dit een fokplek was om grote blonde blauwogige mensen te krijgen. Deelnemers waren SS officieren die aan de norm voldeden en meisjes die speciaal geselecteerd werden.
Verhaal komt me bekend voor. Ik was hier in 1969
het was bedoeld als opleiding centrum voor nationaal-socialisten, zeg maar nazi’s. het heeft zijn doel nooit bereikt aangezien geselecteerd werd op arische uiterlijke kenmerken en niet op intelligentie of andere kwaliteiten. de meeste ‘scholieren’ voldeden dan ook niet. de zoveelste domme fout van de nazi’s. een fok plaats is het nooit geweest. alle uiterlijke kenmerken die met het militaire verleden te maken hebben zijn verdwenen. wat blijft is een indrukwekkend complex dat nu voor diverse doeleinden gebruikt wordt.
Heb daar deel uitgemaakt van de STAF VAN 1973 tot 1978
Foute berichtgeving
OPLEIDING TOT JUNKER GEEN ONDERSCHEIDING RANG NOCH STAND
WERDEN GESELEKTEERD OP INTELIGENTIE SPORTIVITEIT VERDER ARISCHE RAS M.A.W. GROOT 1.8M STERK GEBOUWD BLOND
Opleiding zeer gestruktureerdTOEKOMSTIGE LEIDERS VAN NAZI-DUITSLAND
ik ben daar geweest tijdens mijn diensttijd, 78/79.
ik speelde trompet bij de Limburgse Jagers, een kapel van het leger wat bestond uit dienstplichtigen.
wij hebben daar 2 nachten geslapen, een vreemde ervaring vond ik het, vooral met de verhalen op de achtergrond
Hoi Alex, Bijzonder dat hadden wij exact hetzelfde afgelopen hemelvaart weekend. Wisten ook niet goed waar we waren en voordat we het echt wisten hadden we al een vreemd gevoel. Alsof je vanuit “iets?” daarvoor gewaarschuwd werdt. Daarna ook met de “wiedeweerga” vertrokken!
Beste mensen wij zijn op 5 juli naar vogelslang geweest .
Het is gewoon heel erg interessant wat we daar gezien hebben .
Wij hebben de 2 tentoonstellingen bezocht met audio gids .
Jammer genoeg is er enkel op zaterdag een Nederlandse rondleiding daar voor gaan wij zeker nog eens terug komen dan ziet men de gebouwen van het domein .
Voor wie honger en dorst hebben is er een prachtig Resto rand met prachtig uitzicht over het dal .
Kort om het was een prachtige dag en hebben er van genoten .
Elias Bert en Lacquet Isabelle uit oost Vlaanderen
Voor mij is Vogelsang,en dan vooral zijn meer , altijd een een bron
geweest van ,elders ongekende, rust,stilte en natuurpracht.
Dikwijls,in de ca. 30 jaren ,dat ik er vele keren ’s jaars vertoefde heb ik
gedacht :” Laat de tijd nu maar stilstaan, want hier voel ik me perfect gelukkig”
ik werd op maandag 3 december1951 opgeroepen als soldaat, en moest direct naar Duitsland, onze groep is een dag en een nacht onderweg geweest, en zijn dan op dinsdag
voormiddag 4 december in Vogelzang aangekomen in een vrachtwagen , het sneeuwde behoorlijk, en in de dijken langs de baan waren er soldaten van een tucht compagnie bezig met hakken en scheppen in de dijk, op dat moment waren we bang dat dit ook ons te wachten stond tot we gerust gesteld werden door onze oversten. ik ben daar negen maanden verbleven, ik gans de omgeving gezien ECHT de moeite waard
Ben in Camp Vogelsang geweest in 1961 met het 101- de Tankbataljon van de huzaren uit Amersfoort.
Hebben hier drie weken geoefend. Wat me vooral is bijgebleven waren de ontzettend dikke muren. Verder stond halverwege het pad naar beneden naar het stuwmeer een bronze soldaat van misschien wel vijf meter hoog, met een toorts in de uitgestoken hand en de benen uit elkaar. Hilarisch hiervan was dat bijna elke huzaar tussen de benen ging staan, zijn hand omhoog stak, het geval vastpakte en zich liet fotograferen. Misschien doet dit verhaal iets af van het ” unheimlische “gevoel wat blijkbaar vele mensen hier ervaren.
In 1980 vertrokken we vanuit Kamp Beverlo Leopoldsburg met 500 legervoertuigen en 3000 militairen midden in de winter richting Vogelzang voor militaire oefeningen.
Alleen die rit met zoveel voertuigen en manschappen door die kronkelende wegen was gewoon indrukwekkend. Daar aangekomen werden we in groepen verdeeld en ondergebracht in houten barakken met oude ijzeren bedden en een kacheltje.Ik kan me nog herinneren dat ik als 18 jarige daar wacht moest lopen in de hoge sneeuw met van die bijna Russische dikke winterjassen van daar die veels te groot waren omdat er maar één maat was in de ijzige kou op dat groot domein. Nu morgen ga ik voor de eerste keer terug een bezoek brengen. Ben echt benieuwd. Dit zijn toch dingen die je nooit meer vergeet als jonge knaap.
Dit begrijp ik niet. Toeristen (dat zijn wij toch?) die wel in staat zijn om een dagje concentratiekamp te doen maar niet in staat zijn om, vanuit een historisch perspectief, een plek te bezoeken waar de Duitsers werden gehersenspoeld? Ik zou zeggen dat een ruimte waar mensen stelselmatig zijn vermoord toch beduidend enger aanvoelt? Ik denk dat het vooral gaat om de geschiedenis, met al het kwade dat erbij hoort, te leren begrijpen, toch? Een bezoekje aan Ordensburg Vogelsang helpt daarbij. Propaganda, nazi ideologie was een machtig wapen destijds.
In 63 was ik soldaat in Duitsland Kassel, Telkens bij meestal loos alarm moesten wij ons terugtrekken in Vogelsang. Wij moesten zelf onze tenten opbouwen, meestal in de winter, veel sneeuw, ijskoud, zelfs met handschoenen aan vroren onze handen haast vast aan de aluminium buizen voor de tenten, wel met een kacheltje in de tent. Ik zag vanavond op de Duitse tv een docu over Vogelsang. En zag het vele blauwe water dat herinnerde ik mij nog zo goed. Het had iets raars, een sfeer, kan het niet onder woorden brengen. Wat ik later hoorde was dat daar in de omgeving ook een opleidingskamp voor SS vrouwen was, maar daar hoor ik niets meer over. Ik woonde in Genk.
Hallo, mijn naam is Theo, ik ben hier in 65 – 66 verschillende keren geweest als militair om voorbereidingen te doen voor de wedstrijd van stormfuseliers. Bij ons eerste bezoek werden we op de hoogte gebracht door een officier van wat hier gebeurd was in de jaren 30 en later. Mij boeide het enorm, anderen misschien minder. Als je naar hier komt, nu, bereid je dan een beetje voor op een bezoek aan een plaats met geschiedenis. Het ligt midden in een prachtig in een mooie bosrijke omgeving met mooie wandelpaden en voor ons , oud militairen, een plaats met herinneringen . Als je het enkel ziet als een plaats met veel stenen, of een plaats waar je binnen de 30 minuten wil buiten zijn om geen parking te moeten betalen , blijf je misschien beter thuis of rij je er gewoon langs er is nog meer te zien in de omgeving.
Ik ben tussen 1987 en 1999 heel vaak als onderofficier en later als officier der Koninklijke Marechaussee in Vogelsang geweest wegens militaire oefeningen. Ik vond het altijd een prachtig kamp en ga er binnenkort met mijn gezin naar toe om hen te laten zien waar ik vaak ben geweest.
Vandaag een bezoek aan Vogelsang gebracht.
We hadden een rondleiding geboekt inclusief bezoek aan het “museum”.
Zelf vond ik het “museum” niet zoveel voorstellen. Veel foto’s met alleen Duitstalige tekst en enkele voorwerpen zoals kleding en “boekjes”.
De rondleiding was helaas i.v.m. Corona ook anders dan ik me voorgesteld had.
Helaas alleen de “feestzaal” en de bioscoop bezocht. De rest mocht i.v.m. corona niet.
onze 2 tieners begonnen zich helaas al vlug te vervelen omdat er 90 minuten eigenlijk alleen maar gepraat werd en niet veel te zien was. Begrijpelijk dat er i.v.m. Corona niet veel gebouwen bezichtigd konden worden, maar wel erg jammer.
We hebben 13,50 pp voor het combiticket betaald. Dit vonden wij eigenlijk te veel voor hetgeen je kreeg. We hadden ons er een andere voorstelling van gemaakt.
Daarna zelf nog over het terrein gelopen. Helaas kon je dus in geen van de gebouwen.
Veel interieur is ook vervangen door “nieuwer” interieur. Echt origineel was het dus allemaal niet meer.
Desalniettemin een indrukwekkende dag. Veel te zien en een hele mooie natuur er om heen. En ook helemaal niet druk!. Op ons eigen houtje de rest van het “terrein” verkend en met de info die de gids ons vertelde (in het Duits) en de borden die overal bij staan kon je je goed een voorstelling maken van hoe het hier destijds was/aan toe ging.
Zeker een aanrader.
Vanwege de vele trappen niet geschikt voor mensen die slecht ter been zijn!.
Wij waren de voorbije week in de Rureifel met vakantie. We hebben er van alles gedaan en bezocht en hadden er een mooie tijd. Wat op mij de meeste indruk heeft gemaakt, is ons bezoek aan en een rondleiding in de voormalige Ordensburg Vogelsang. Op die plaats ligt de grondslag van enorm veel menselijk leed en 25 miljoen doden tijdens de tweede wereldoorlog. Als vrije Westeuropese burger met democratische instelling moet een mens van een bezoek aan deze plaats wel onder de indruk komen. Hier werden mensen gehersenspoeld om Joden te vervolgen en de mensen die woonden in de door de Duitsers veroverde Oosteuropese (communistische) landen, te onderdrukken en vermoorden. Hier werd het gedachtengoed van één man opgedrongen aan vele honderden jonge, uitgeselecteerde Duitsers, die daarna uitgestuurd werden naar de veroverde gebieden om het nazistisch regime op te leggen. Hier zorgden vooraf uitgekozen vrouwen, volgens een opgelegd programma, voor het ter wereld brengen van kinderen van het Arische ras. Deze plaats is onmiskenbaar een belangrijke schakel in de geschiedenis van het interbellum. Dat bezoek vergeet ik nooit meer. Het geld voor de parking en dat het moeilijk was om alle details van de uitleg in het Duits te begrijpen, vergeet ik wel.
In 1978 ben ik een maand in Vogelensang geweest met het 8 ste linie tankjagers uit Houthalen-Helchteren in Belgisch Limburg. Veel ben ik vergeten maar ik weet wel dat er een winkel was waar m’n goedkoop dingen kon kopen. Volgens mij belastingvrij en enkel voor militaire. We verbleven in die houten barakken en omdat het hartje winter was hebben mijn collega’s en ik nogal kou geleden. Zeker als we s’nachts buiten moesten wachtlopen. Het mooiste van de zaak dat we vrachtwagens met munitie moesten bewaken, maar wij kregen enkel plastiek kogels. Tien welbepaald… Al bij al vond ik het een toffe maand, jaren later toch.
Ik was regelmatig op kamp in Vogelsang, bij het vierde Lansiers en het tweede gidsen. Ik heb de geschiedenis gelezen over het kamp, was de moeite waard!Zou het nog eens willen bezoeken, maar zal niet meer lukken als andersvalide.Heb ook nog altijd contact met oude rakkers van toen en nu!Heb er mooie en minder mooie tijden door gemaakt.
Van 1980 tot 1992 was ik bij de Belgische Genietroepen gekazerneerd in Westhoven Köln. Daardoor kwam ik minimum jaarlijks eenmaal in dit oefenkamp. Door de drukte in de toenmalige legereenheden (we zaten toen midden in de “de koude oorlog”) heb ik die oefenperiodes in Kamp Vogelsang altijd positief ervaren. Telkens we het kamp kwamen binnengereden viel er precies “een zwaar gewicht” van m’n rug. En bij het terug vertrekken naar de eenheidskazerne had ik terug dat zware gevoel. Ik wil maar beschrijven hoe goed ik me voelde op die plaats, in die natuur. In die tijd heb ik het kamp zeer goed leren kennen (letterlijk van binnen en buiten).Deze kennis kwam me zeer goed van pas toen ik in 1992 mijn overplaatsing gedaan heb naar de Logistiek in een eenheid die in Belgie gekazerneerd was. Mijn toenmalige eenheid ging toen voor de eerste maal vanuit Belgie naar het Kamp Vogelsang. De organiserende staf van de eenheid was toen op zoek naar personen die het kamp goed kenden om dagelijks de veiligheidsperimeter van de schietstanden af te bakenen. Ik natuurlijk direct kandidaat. Deze functie gaf me dan jaarlijks gedurende 2 opeenvolgende weken de kans om met het ochtendgloren met een jeep de veiligheidsattributen te plaatsen op de standen, die ik dan ’s avonds na de schietoefeningen terug diende op te halen. Ik was daardoor ’s morgens één van de eersten op pad en eveneens één van de laatste om m’n dienst te beëindigen. Door op verschillende plaatsen soms uren te moeten wachten totdat de schietstanden terug vrij waren, heb ik geleerd om roerloos en stil te zitten wachten en luisteren naar de natuur. Maar de meest ongelofelijke “cadeau” die ik in deze functie kreeg was dat ik voor de rest van de dag “vrij” was én ik m’n jeep ter beschikking had. Dit gaf me de kans om met behulp van een stafkaart alle mogelijke uithoeken van het kamp te gaan verkennen. Er is daar geen plaatsje waar je met een jeep kan geraken waar ik niet geweest ben. En toen ik niet meer verder kon met de jeep, ging ik nog eventjes te voet verder om toch maar niets te moeten missen op m’n zoektochten. Wat ik toen allemaal aan flora en fauna heb gezien in de vroege ochtenduren is ongelofelijk. In het nabijgelegen dorp Gemünd was toentertijd een instituut gevestigd waar de Duitse burgers via hun “krankenversicherung” op kuur konden gaan. Mijn jaarlijkse “reis” naar Kamp Vogelsang” was voor mij telkens weer zo’n gezondheidskuur. In al die jaren ben ik nergens dichter bij de natuur geweest als daar. Die “veiligheidsfunctie” heb ik een enkele jaren na elkaar kunnen uitoefenen zolang m’n logistieke eenheid op schietoefening ging naar het kamp. Ik ben tot op heden nog altijd m’n toenmalige chefs dankbaar voor die “Quality-Time” die ik daar heb mogen beleven. Al deze mooie herinneringen hebben als gevolg dat ik minstens eenmaal per jaar nog eens in het kamp “moet” gaan wandelen. Och, uiteindelijk een mooie én gezonde verslaving. Een kleine “geheimtip”: Tussen Wollseifen en de stuwdam, op die hoogvlakte, een uurtje op uw kont in de graskant zitten turen in die vallei en luisteren naar de stilte van de natuur … da’s voor mij de meest vruchtbare gezondheidskuur! Dank u wel Kamp Vogelsang 🙂
Afgelopen zaterdag als vertrekpunt gebruikt voor een wandeling. Zeer imposant complex, echt de moeite waard!
Parkeertarief is inmiddels € 6,- /dag. Nog steeds goed te overzien natuurlijk.